1 lipca br. zmarł Bogdan Miś. Z informatyką związany od jej początków, potem jej popularyzator i edukator. Wieloletni redaktor czasopism informatycznych i pozainformatycznych. Ukończył matematykę na Uniwersytecie Warszawskim w 1959 r., początkowo specjalizując się w analizie funkcjonalnej. Przez pewien czas był asystentem na swoim macierzystym wydziale, a później w różnych okresach swojego życia asystentem i wykładowcą na kilku innych uczelniach warszawskich. Nauczał też matematyki w warszawskim liceum im. Stefana Batorego.
Bakcyla informatyki złapał prawdopodobnie ok. roku 1958, gdy jeszcze jako student pracował w Instytucie Maszyn Matematycznych. Potem pracował w prasie zajmującej się tematyką naukową i techniczną, np w Problemach, Maszynach Matematycznych/ Informatyce, Życiu Warszawy (dodatek Życie i Nowoczesność). Długo współpracował też z TVP (1961-1981), z czego przez 10 ostatnich lat jako pracownik etatowy. Po powrocie do Polski gospodarki rynkowej prowadził polską mutację czasopisma PC Magazine. Potem był (po odejściu na emertyturę Władysława Klepacza) przez pół roku (1995) redaktorem naczelnym miesięcznika Informatyka.
Po przejściu na emeryturę zajął się działalnością blogerską, a także redagowaniem czasopism elektronicznych o charakterze społeczno-politycznym (głównie Studio Opinii, którym także administrował od strony technicznej). Kontynuował w ten sposób swoje pasje w tym obszarze, niezmiennie i bardzo konsekwentnie lewicujące przez całe życie.
Napisał ponad 20 książek. Niestety nie opublikował własnych wspomnień. A szkoda, bo znał wiele szczegółów z życia towarzyskiego środowisk naukowych Warszawy lat 1960-1980, niesamowicie interesujących i mogących uratować przekaz o niejakim kolorycie tej dość szarej ówczesnej epoki.
Uroczystości żałobne rozpoczną się 10 lipca br. (poniedziałek) o godz. 11:00 w Domu Przedpogrzebowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.